Hoeven

Datum Route Chauffeur
Hoeven

Simonis

Kees

Uitrijroute Finale Afstand Wegkapitein
Heimolen Wouwse Tol 91

Nieuwdorp

Jochem

Ritinformatie / verslag

 

Raggen in de Regen (deel 2)

De klimaatgoeroes zullen het zien als een bevestiging: Het weer tijdens de clubritten van TC de Markies worden steeds extremer! Na weken van intense hitte hebben we nu voor de tweede opeenvolgende week te maken met soms forse buien. Na een deels verregende rit over de Zeelandbrug vorige week, ontvouwde zich een gelijksoortig scenario op weg naar Hoeven. Nu ben ik meer klimaatsceptisch en bestempel dit als 'gewoon Hollands weer'. Toen ik jong was, en ik geef toe dat is al best lang geleden, hadden we vaak niet anders dan van die prut zomers met regelmatig verregende dagen.

Ik was dit keer netjes op tijd bij het vertrek. Ik keek eens rond wie er een regenjasje aan had of tenminste had meegenomen. Buienradar was onverbiddelijk: We zouden het niet droog gaan houden deze ochtend. Daarom had ik zelf dit oer-Hollandse kledingstuk bij me gestoken, net zoals dat ik mijn driekwart broek had aangedaan gezien de matige temperatuur van een graad of 14. Overschoentjes tegen natte voeten maakten mijn clubkampioen tenue compleet tot slot. Laat de regen maar komen wat mij betreft.

We rijden uit via de Heimolen met een redelijk grote groep van 30 man. Onderhem ook MiB (Man in Black). Via Strava achterhaal ik dat het Maikel is, een gastrenner die ik in het begin met Wouter Wilting zie praten. We rijden rustig uit en dus zijn er velen die lekker babbelend de eerste touretappe bespreken. Gesprek van de dag waren natuurlijk de vele valpartijen en het feit dat het een rare gewaarwording is om de Tour de France in September te verrijden. Het is trouwens wel goed opletten geblazen omdat de uitrijdroute slinger de slang door de Bergse polders gaat.

Het eerste uur blijft het wonderwel droog. Af en toe wat gedruppel maar daar blijft het gelukkig bij. Pas als we Oud Gastel voorbij zijn valt de eerste serieuze regen. Ik besluit om te stoppen en mijn regenjasje aan te doen. Met mijn doen er nog een paar dat ook waaronder Richard. Zodra we weer op de fiets zitten proberen we weer aansluiting bij de groep te vinden. Gelukkig is onze chauffeur van de dag Kees oplettend. We waren bijna al bij de eerste kruising rechtdoor gereden terwijl het peloton linksaf sloeg, de snelweg parallel volgend! Dit betekende wel dat we even aan moesten poten terwijl de regen gestaag viel. Toen we eindelijk aansloten was het natuurlijk al weer droog geworden...

Buiten de regen was het sowieso een rit mat wat horten en stoten. Eerst reden we vlak voor Oud Gastel opeens een industrieterreintje op. Op zich niet zo'n groot probleem, zei het dat de bus ons niet kon volgen over het fietspad. Even schakelen met de bus en dat was snel geregeld. Bij de stoplichten zouden we elkaar weer zien. Sommigen hielden meteen een kleine plaspauze en maakte zo van de nood een deugd. Wel even flink aanzetten om weer bij te komen maar Yasta wachtte netjes op de laatsten.

Daarna zaten we juist op de route en reden we via een leuk lusje richting Standdaarbuiten. Vanaf hier gaat de route verder via de Goudbloemsedijk. Vooraan stonden borden die ons vertelden dat er vanaf 24 augustus aan de weg gewerkt zou worden en dat de weg versperd was. Zoals gebruikelijk negeerden we dit bord. Lang ging het goed maar na een paar kilometer veranderde de weg in een soort Strade Bianchi door het ontbreken van de toplaag. Weer iets later konden we echt niet mee verder en restte ons niets anders dan een alternatief te zoeken. Ritkapitein Jochem leidde ons vervolgens in een rechte lijn terug naar Oudenbosch.

In dit dorp hadden we een mooi zicht op de Baseliek. Hier raakte we wel even de bus kwijt waar op dat moment Jochem in zat ivm een lekke voorband. Even contact met Ludo en ook dat probleem was snel weer opgelost. Kees bewees zich een verdienstelijke chauffeur wat dat betreft. Hij had vandaag in ieder geval voldoende te doen, zeker wat het aantal plassers betrof! Na de Rozenvendreef stonden namelijk Yasta, Eric en Niels aan de kant van de weg voor een sanitaire stop. Ikzelf stond een stukje eerder ook al stil voor hetzelfde euvel: een te volle blaas. Nu volgde een stevige inhaalmanoeuvre. 'Hier rijdt de top 4 van de A-finale' was mijn eerste gedachte. Achteraf zou dat blijken te kloppen....

Vlak voor de splitsing komt Yasta even naast me rijden. 'Gaan we finale rijden' vraagt hij. Ik zeg dat als de wegen droog zijn dit geen probleem is, mits iedereen zich wel verantwoordelijk gedraagt. En zo rijden we op de splitsing aan. Ik rijdt in 10de positie maar tot mijn verbazing slaan de eerste zeven man af voor de B-finale. Jochem en Rene rijden nu nog voor me maar die hebben blijkbaar geen zin om op kop te gaan rijden en houden hun benen stil. En zo rijd ik opeens op kop.

De benen voelen goed en ik kan zonder problemen 35 per uur rijden met de wind schuin tegen. Mijn verwachting is nu dat iedereen dit prima vindt en dat aflossing niet zo snel zal gebeuren. Ik wacht op de eerste uitval en die komt na een tijdje van Niels. Hij rijdt alleen want niemand reageert. Niet op zijn uitval maar ook niet om mij op kop af te lossen. Ik heb niet het gevoel dat Niels hard wegrijdt en daarop besluit ik mijn tempo op te voeren om het gat niet te groot te laten worden. Reden waarom ik het tempo opvoer is omdat ik niet verrast wil worden door Yasta of Eric die vanuit mijn rug met een demarrage zullen proberen naar Niels toe te springen.

Uiteindelijk zijn we al door de eerste bocht heen als Yasta inderdaad probeert het gat te dichten. Ik kan vrij makkelijk aansluiten en in rap tempo dichten we het gat met Niels. Dan is het Eric die het tempo opvoert. Wanneer ik voor het eerst achterom kijk zie ik dat we al los zijn. Ik besluit mee te gaan draaien want dit lijkt me een prima groepje om weg te blijven! Dat zal uiteindelijk ook zo blijven en mijn eerdere gedachte over de top 4 in de finale blijkt dus de waarheid te worden.

Er wordt niet echt lekker gedraaid maar het zijn om beurten de broertjes Eric en Niels die proberen weg te komen. Yasta zit echter als een kundig strateeg telkens voorin de groep en is alert. Ik heb het nu moeilijk en moet proberen niet gemangeld te worden tussen de twee broertjes enerzijds en klasbak Yasta aan anderzijds. Het kost me de nodige moeite om telkens de versnellingen te pareren, veelal in het wiel van Yasta.

Ondertussen komt de regen met bakken uit de lucht vallen en onderleggen we even of we wel doorgaan met onze finale. Ik zeg dat wat mij betreft dit wel kan maar dat iedereen wel zijn verstand moet blijven gebruiken. We nemen de bochten in ieder geval voorzichtig en zo komen we op het laatste rechte stuk achter de Tol te zitten en gaan we ons opmaken voor de eindsprint. Niels is de eerste die zich niet kan inhouden en probeert het op zo'n 600 meter voor de streep. Yasta pareert hem echter vrij gemakkelijk en pakt zijn volgende overwinning op een rij, gevolgd door Eric en Niels. Honderd meter daarachter pak de laatste plek van de kopgroep.

Wat er achter ons is gebeurd kan ik niet zeggen. Ik moet om 12 uur thuis zijn vraag aan mijn mede koplopers of ze op de anderen willen wachten. Ikzelf rij in straf tempo door, terug naar de plaat waar ik precies om 12:00 uur thuis ben!

Indien er iemand uit de achtervolgende groep een verslagje wil maken dan nodig ik hem hierbij uit!

Daan

 

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer