Boompjesdijk

WINTERSE BUI IN DE LENTE!

De voorspellingen voor deze zondag van Luik-Bastenaken-Luik waren al ronduit twijfelachtig. Net als gisteren zouden er buien over het land trekken die gepaard konden gaan met hagel en natte sneeuw! Daarom waren er vanochtend op de app al wat vroege gesprekken gaande over wel of niet gaan.

Om een uur of acht geeft buienradar aan dat het even voor negenen zal regenen en dat het daarna een uurtje of wat droog zal blijven. Die eerste regen van vlak voor de start trekt gelukkig westwaarts aan ons voorbij. Terwijl we verzamelen op de Boulevard zien we zeer dreigende wolken zich opstapelen boven de thoolse einder. Zelfs verschijnt er nog even een regenboog. Daarom even kort overleg en besluiten we om geen rondje Boompjesdijk te rijden maar oostwaarts te gaan voor route Lange Schouw.

Iets na negenen komen er nog steeds leden aangereden. Vandaag ben ik eens niet de laatste want Bas en Sjel komen nog na mij aanzetten terwijl Joop pas bij het uitrijden van de stad aansluit. Al met al een groep van 15 rijders en nog eens drie gastrijders van onze zusterclub de Brabantse Wal. Het drupplet op dat moment maar gelukkig zet het niet door. De ergste neerslag valt nog steeds ten westen van ons, getuige de regengordijnen die daar onder de donkere wolken zichtbaar zijn!

Ik houd het tempo bewust laag in de beginfase. Trouwens, niemand heeft echt behoefte om heel hard te gaan volgens mij. Eerst is het Joop die lange tijd naast me op kop rijdt, daarna neemt Renzo zijn plekje in. Terwijl we bij de rotonde bij de lange Schouw aankomen werp ik een blik op de wolkenpartijen in het noordwesten. Die zijn niet echt dreigend terwijl we oostwaarts hele stukken met blauwe hemel kunnen aanschouwen! De keuze om deze route te rijden blijkt een juiste vooralsnog.

Ter plekke neem ik het besluit om richting Klein Zundert te rijden. Zo komen we toch nog een beetje aan onze kilometers en in die richting is het beste weer zo te zien! Al die tijd hebben we de wind min of meer in de rug. Desondanks houden we het tempo beschaaft. In het dorp van de bloemencorso slaan we linksaf en krijgen vanaf nu de wind dus tegen. Die wind blijkt stevig door te waaien maar komt nu bijna recht van voren zodat iedereen wel een plekje uit de wind kan vinden. Op Renzo en mijzelf als koprijders na dan....

Nadat we de rotonde van de Lange Schouw voor de tweede keer vandaag gerond hebben begint het dan toch te regenen. Eerst zijn het wat druppels maar al snel besluit ik om mijn regenjasje aan te doen. Mijn overschoenen doen nu niet alleen meer iets tegen de kou maar dus ook tegen de nattigheid! Tijdens deze bui daalt de temperatuur ook behoorlijk. Een Garmin geeft de temperatuur aan: 0,2 gr Celsius! Koud hé!!

Ik overleg even met Renzo en het besluit is snel genomen. Geen finales vandaag maar gewoon de kortste weg terug naar het Strandhuys. Af en toe zit er wat natte sneeuw tussen en even later soms ook wat kleine hagelsteentjes. Dat belooft wat voor de profs die later vandaag in de Ardense heuvels los mogen voor hun wedstrijd. Het tempo daalt nu soms wat door de aanhoudende wind tegen. Pas wanneer we de Westelaar op rijden stijgt het tempo. We naderen immers de streep!

Op die streep wordt nauwelijks een sprint getrokken. Even later op het viaduct over de A58 is het Sjel die even versnelt. Dus toch nog even actie! Daarna rijden we richting de Plaat. We zien zelfs blauwe lucht maar dat is maar voor kort. Terwijl we met onze natte kloffie het Strandhuys binnen lopen valt er weer wat neerslag. De koffie smaakt daarna heerlijk terwijl iedereen in de heerlijke warmte een beetje kan bekomen, al dan niet met een herstel-broodje-kroket!

Daan.