Standdaarbuiten

Met een voor de vakantieperiode opvallend grote groep rijden we vandaag de rit " Standaardbuiten". Feitelijk dezelfde regio als we vorige week aandeden maar dan iets minder ver weg. Jan Hermes geniet dit weekend van een verdiende vakantie maar omdat het geen fietsvakantie blijkt te zijn is daarmee ook de bus vandaag niet beschikbaar. Dus spreken we tevoren af dat we bij pech, van ongeacht welk clublid inclusief Richard, we wachten. Vandaag rijdt ook voormalig clublid maar nog niet vergeten Ivo Smit uit Heerle mee.

Nu Jan er dus niet is en ik ooit zelf de route heb ontworpen rij in mee vooraan in de buurt om op tijd de richting aan te geven. Onze clubkampioen blijkt ook over de nodige parcourskennis te beschikken maar toch slaan na Bas' aangeven naar rechts enkele leden naar links af.

Via Borchwerf en Gastelsveer rijden we door Stampersgat richting Standaardbuiten. Frank Ross doet daar even een extra inspanning voor een sanitaire stop waarna vervolgens meer oudere en jongere leden een verzoek tot een sanitaire stop indienen. Onderweg naar Standaardbuiten blijkt dat we bij terugkeer vooral wind op kop zullen hebben wat voor mij meteen een test is om de vorm van de dag te bepalen. Na Standaardbuiten gaan we rechtsaf de Peeter Ceelen Keetweg (toch nog 's nagaan wie of wat dat is) in en zet ik me een kilometer lang op kop. De conditie voelt goed en als ik omkijk zie ik achter me een lang lint ontstaan en hoor ik opdracht 't wat rustiger aan te doen. Dan maar meteen ook helemaal stoppen voor de sanitaire behoeftes. Als we verder rijden laten we bijna Corrie achter die zich discreet (dus ook geluidloos) achter een bosrand heeft verstopt. Dankzij de oplettende Frank Tack geven we Corrie dan toch de kans om terug aan te sluiten. Als we op de Nieuwe Weg richting Oudenbosch rijden blijkt daar daar een nieuwe randweg inclusief een tunnel onder het spoor is aangelegd. Gelukkig blijkt dat we per fiets gewoon onze route met wat draaien en keren kunnen vervolgen richting Zegge en Bosschenhoofd.

Via Rucphen en Nispen rijden we met een kennelijk toch wat aanwakkerende wind naar de finale. Al vanaf de Rozevendreef komen er nu links en rechts A-renners naar voren gedrongen wat naar mijn idee tot een onrustige aanloop naar de finale leidt. In Nispen rijdt men zelfs over het trottoir naar voren om tot schrik van degene die daar rechts rijdt weer van het trottoir in de groep te springen. Richting de Mariabaan raakt Ivo Smit in het gedrang van de weg in de berm maar kan gelukkig ongeschonden zijn weg vervolgen. Inmiddels probeert iedereen een zo goed mogelijke positie te bemachtigen en dat houdt mij toch wel tegen om ver genoeg voorin te raken. Ik voel me goed genoeg met de eerste groep mee te kunnen al weet je dat met jongens als Roy, Johan, Jan en Jan Kees maar nooit.
Sjel geniet ook vandaag weer van het kilometers lang op kop sleuren. Ook in de eerste kilometer van de finale gaat dat maar door totdat Jan Henning zich niet meer kan inhouden en wegspringt. De volledige groep bereikt het keerpunt waar vervolgens op de Schouwenbaan de vlam in de pan slaat. Joop rijdt op 't randje nog net in een klein gaatje maar brengt daarmee Rob Naaijkens bijna ten val. Ik rijdt ernaast en ben even afgeleid en zit ik ineens in het wiel van de terugvallende Sjel. Helaas, opgesloten en vooraan wordt echt gas gegeven door Roy, Johan en naar ik verwacht ook Jan Kees die momenteel sterker rijdt dan ooit tevoren.
Ik spring zelf nog over Sjel heen maar er is al een gat van 50 meter ontstaan en halverwege lopen m'n benen vol. Ik laat me terugzakken naar Sjel en degene die in z'n wiel plakt..... jawel Richard! Ik voorzie al wat er gaat gebeuren maar toch lukt het vooral Sjel met een aantal aflossingen van mijn kant die veel korter zijn dan die van Sjel om tempo te houden en uiteindelijk nog 3 geloste terug te halen. Tegen beter weten in probeer ik Richard te manen mee te draaien maar dat blijft bij 1 korte beurt.
In de groep blijkt naar ik hoorde toch Huub, naar zijn zeggen met een mindere dag, veel achtervolgend werk op vluchters te hebben uitgevoerd. Uiteindelijk leidt e.e.a. tot een sprint waarin opnieuw Jan Kees eerste wordt gevolgd door Johan en Roy. Of Roy en Johan? Graag comment!
Tijdens het uitrijden op de Mastendreef komt Bas Teterings door een leeglopende band ten val. Dat leidde vooral tot een flinke snijwond aan de kin die later nog werd gehecht. Gelukkig was Bas wel in staat terug naar huis te fietsen. Vervolgens slaagt Jan Henning er nog in om uit stilstand gestrekt te gaan en net niet onder een auto terecht te komen dus loopt dit alles weer goed af! De bus als zodanig hebben we onderweg niet gemist want er is door mij althans geen enkele lekke band gereden tot die van Bas.....

Reinier Goosens