Waarde

Datum Route Chauffeur
Waarde Scherpenisse Chiel
Uitrijroute Finale Afstand Wegkapitein
Korteven Wouwse Tol 84 Schijns Huub
Ritinformatie / verslag

 

STOEMPEN LANGS WAARDE!

Gisteren leek het nog wel bijna zomer. De temperatuur naderde de 20 graden en met volop zon was het buitengewoon heerlijk voor een buitenactiviteit. Zo reden Arjan, Jochem, Michel, Rene v D, Johan Eric, Yasta, Folke en Erwin de toerversie van Gent Wevelgem onder bijna perfecte omstandigheden. Een aardig Markies-pelotonnetje al met al!!

Vandaag toch een ander verhaal. Positief was dat het gewoon droog bleef en dat zelfs de zon er soms nog bij kwam. Jammer was het dat de temperatuur een flinke vrije val maakte tot amper 10 graden en dat de wind best een rol van betekenis zou spelen. Altijd een dikke vier beaufort uit het noordoosten, soms aanwakkerend tot vijf! Vandaar dat de opkomst wat minder was dan vorige week. Vandaag 29 man aan de start, inclusief nieuw lid Amadeo Sammarco! Recentelijk verhuisd van Steenbergen naar BoZ zocht hij hier een nieuwe club en kwam zo bij ons terecht. Welkom!

Na een wat kortere nacht, de klok ging de afgelopen nacht een uur vooruit, was ik deze week netjes op tijd. Nog even alle tellertjes starten en op weg waren we. De chauffeur voor vandaag was Chiel die het niet echt druk kreeg vandaag, zij het dat er weer de nodige plassers waren. Volgens mij sommige zelfs drie keer? Ritkapitein was Huub die zijn huiswerk prima voor elkaar had en ons probleemloos door de Zeeuwse polders leidde. Waarde was het dorp dat op het verste punt lag en de naam aan deze route gaf. Ik heb er mijn clubgids van een van mijn eerste jaren, die van 1996, bij gepakt om te constateren dat we in dat seizoen rondje Waarde drie keer deden. 74 kilometer was hij toen en volgde grofweg dezelfde route als vandaag.

De eerste kilometers rijdt Kees veel op kop, samen met Huub die vandaag zijn taak als kapitein serieus op pakte en gedurende heel de rit veel kopwerk deed. Ikzelf heb voornamelijk achterin de boel in de gaten gehouden en niet kunnen zien wie er nog meer voorin hun verantwoordelijkheden namen. Wel werd er netjes en ingehouden reden met de wind mee. Niemand kwam in de beginfase in de problemen. Na Waarde veranderde dat wel, waarschijnlijk omdat we nu de wind schuin van voren kregen. Sommige leden zag ik steeds verder door de groep heen naar achteren zakken. Geen goed teken al je je niet happy voelt. Eerst Rene Punt en later John zochten na enige tijd de luwte achter de bus op. Voor mij het teken om naar voren te rijden en te vragen om het tempo wat te matigen. Dat hielp want beide heren konden weer hun plekje in het peloton innemen. Zij het dat Rene bij Woensdrecht afsloeg en even later John in Ossendrecht.

Nu kwamen we wel in de meer bosrijker omgeving van Brabant aan. Het tempo ging direct wat omhoog. Nu ging voor Bas het wat te hard en met een mannetje of zes reden we los achter de groep. Gelukkig werd er zo vlak voor de splitsing netjes gewacht zodat we compleet de laatste horde konden nemen. Toch liep het niet vlotjes bij de splitsing. Rene Been twijfelde welke groep hij zou volgen en bijna lagen Albert en ik op de grond. Ternauwernood bleven we overeind en konden we even later aansluiten bij de snelle mannen. Dat dat nog vrij gemakkelijk ging kwam denk ik door de richting van de wind: recht op kop.....

In eerste instantie rijdt Denny op kop en wil de snelheid er maar niet inkomen. Iron kan het niet aanzien en versnelt een beetje. Direct krijgt hij een leuk gaatje terwijl Denny gewoon rustig door blijft rijden op kop van de rest. Dat gaat even zo door voordat Kees de tweede is die het beu wordt. Hij probeert het gat naar Iron te dichten maar blijft een beetje hangen. Daarop besluit ik dat we het vuurtje maar eens moeten gaan opstoken en versnel ik. Uiteraard zit iedereen in mijn wiel terwijl ik al snel eerst Kees en daarna Iron voorbij steek. Waar ik al rekening mee gehouden had gebeurt dan ook uiteraard: niemand neemt over, zelfs niet als ik de snelheid drastisch laat zakken!

Als het allemaal te lang duurt ga ik toch maar weer het tempo opvoeren. Volgens mij leidt dit tot een eerste schifting waarbij Kees, Robby, Iron en Joop slachtoffer zijn. Vooraan is het, uiteraard, Denny die het stokje overneemt en doorversnelt. Hij mag even voor de troepen uitrijden. Ik wil Denny niet te veel voorsprong laten nemen maar wil tevens ook niet de hele bups weer terug in zijn wiel brengen. Daarom plaats ik een soort mini demarrage. Niet dat ik volle bak aan ga, maar een volgende scheuring is wel het gevolg. Charl is als altijd attent en zit in mijn wiel, op enige afstand gevolgd door Folke.  Zo komen we met vier man op kop. Daarachter perst Rutger nog een explosie eruit waarvan Lars op het nippertje kan profiteren. Wouter en Arjan, maar ook Rene v D kunnen niet aanpikken hier en missen definitief de slag.

Met het opdraaien van de Westelaarsestraat zit de finale in zijn definitieve plooi. Denny blijkt maar weer eens de jonge hond en de meest explosieve component van de groep te zijn. Hij demarreert maar weer eens terwijl alleen Folke direct reageert. Rutger ziet het gevaar te laat en zijn poging om nog naar de twee man vooraan te springen mislukt. De situatie is nu twee man op kop en vier man daar achteraan. Wat voornamelijk Rutger en ik ook proberen, het gat wil maar niet kleiner worden waardoor de winnaar uit de twee voorsten zal komen. Uiteindelijk is het Folke die de beste jump heeft en zijn eerste van dit seizoen pakt voor Denny die daarmee voor de tweede keer op rij tweede wordt! Daarachter is het Rutger die de meeste adem heeft en de laatste podiumplek voor zich opeist in de sprint met vier. Charl wordt vierde voor mijn persoontje terwijl Lars de zesde plek inneemt.

Nu is wachten op de rest die toch best wel op een redelijke afstand is gereden. En zo rijden we terug naar 't Strandhuys waar we dit keer weer binnen zitten.

Daan  

 

 

Doorkomst 1

 

Zeeuwseweg

Gent-Wevelgem

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer