Ardennenrit

Datum Route Chauffeur
Ardennenrit Spa

<geen>

<geen>

Uitrijroute Finale Afstand Wegkapitein
Geen finale 90

Dongen, van

René

Ritinformatie / verslag

 

DE HITTE KOMT ERAAN!

Op zondag 23 juni vertrok er een grote groep leden plus een enkele gastrenner richting de Waalse heuvels voor de jaarlijkse Ardennenrit. Dit jaar hadden Arjan en Rene van Dongen een leuke afwisselende rit bedacht met start en Finish vlakbij Spa. Weer eens een wat nieuw was het motto. Het gebied op zich hebben we in het verleden al vaker bezocht tijdens onze enige officiële klimrit, camping Spa d’Or was wel helemaal nieuw en dat beviel prima!

Al heel de week wordt er een hittegolf voorspeld waarvan deze zondag de eerste dag zal worden. Vandaag nog geen temperaturen boven de 30 graden maar warm werd het beslist. Volop zon dus en gelukkig ook nog een stevig windje dat voor wat afkoeling zorgde. Toch zal er menig zweetdruppeltje achtergebleven zijn op menige klim! Goed drinken was dus het devies.

Even na acht uur in de ochtend vertrokken we verdeeld over acht auto’s vanaf de Boulevard. En aantal leden was al vroeger afgereisd om alvast wat extra kilometers te kunnen maken in het kader van hun persoonlijk voorbereiding op de Marmotte of de Dolomietenmarathon van begin juli. Binnen de twee uur was iedereen op de camping gearriveerd. Hier hees iedereen, voor zover nog niet gebeurd, in zijn wielerkloffie om vervolgens nog een bakje koffie, thee of jus met een koek te nuttigen.

Groepsfoto 2019

Iets voor 11 uur stapten we dan toch op, na de gebruikelijke groepsfoto te hebben laten maken door een plaatselijke lieftallige jongedame. Zoals al geopperd scheen de zon al uitbundig en was de temperatuur al flink opgelopen. Na een beetje draaien en keren kregen we al vrij snel de eerste heuvel voor onze kiezen in het dorpje Sart-lez-Spa. We klimmen amper 50 meter maar de eerste inspanning is een feit en zoals de echte TC de Markies het betreft wordt er niet gewacht. Dat zou op zich nog niet eens een probleem hoeven zijn, maar dan moeten de voorsten wel de juiste weg kiezen….

En zo gebeurt het dat we amper 3 km op weg zijnde al direct fout rijden. Op zich ook niet zo’n ramp zij het dat we in plaats van iets verder door te klimmen we nu afdalen. De groep is een lang lint en roepen heeft geen zin. En die borden dat de weg open gebroken is worden genegeerd waardoor we even later met z’n allen stilstaan op een onverhard pad wat ooit een asfaltweg geweest was! En nu zeg ik wel met z’n allen stilstaan, dat is niet helemaal waar: Een deel rijdt rustig verder waardoor van gecoördineerd overleg geen sprake is. Jammer.

Ardennenrit 2019

Even later rest ons niets anders dan een extra klim terug naar de oorspronkelijke route. Hier werden we getrakteerd op een fraaie buitenwijk van het oude plaatsje Spa met zijn thermen. Bovenop de berg fietsen we daar omheen en dalen scherp naar het centrum. Over de eerste 12 kilometer hebben we bijna 45 minuten gedaan.

Vanaf hier maken we de doorsteek naar het plaatsje Stoumont. Hiertoe maken we de eerste serieuze klim van de dag. In bijna 5 kilometer tijd klimmen we 260 meter. Dat is een gemiddelde stijging van zo’n 5,5%. De TC veranderd onherroepelijk in een langgerekt blauw/wit lint dat zich tegen de heuvel opslingert. In eerste instantie sla ik het gaande van achteruit en ziet het er fraai uit. Wim en John houden hier al hun gemak want de dag is nog lang!

In de volgende 5 kilometer dalen we ruim 300 hoogtemeters af. De weg is hier redelijk van kwaliteit en er kan dus vaart gemaakt worden. Daarna maken we ons op voor het steilste klimmetje van de dag. De klim van Bierleux-Haut is in de eerste 1100 meter 10% gemiddeld! Sommige leden hebben hier een duwtje nodig om boven te komen. De afdaling die volgt is trouwens nog steiler en dat zal Robby weten ook. Bijna beneden klinkt een harde knal. Dat blijkt de band van zijn carbon achterwiel te zijn. Door de hitte is de velg beschadigd en is het voor hem niet meer mogelijk verder te rijden. Nog een geluk bij een ongeluk is dat het gebeurde terwijl we al beneden waren. Wanneer dit in volle afdaling zou zijn gebeurd was een ernstige valpartij ook mogelijk geweest!

Lekke band

Daar stonden we dan zonder volgauto. We zitten zo’n beetje op het verste punt van de route zonder bus. Ik besluit me op te offeren en zal terugrijden naar de camping om mijn auto te halen. Richard besluit om op mijn verzoek mee te gaan. Mijn Garmin zegt dat de kortste weg terug 20 kilometer bedraagt en dus gaan we snel op pad, de rest van club uitzwaaiend. Maar mijn Garmin zij er niet bij dat die 20 kilometer dwars door het bos loopt over onverharde wegen…..

Uiteindelijk rijden Richard en ik bijna 35 kilometer, net zo lang als de dan al afgelegde kilometers, inclusief de beklimming van de Rosier! Snel trek ik mijn normale schoenen aan en drinken we wat alvorens we in de auto stappen. We stellen de navigatie in en gaan op pad. Na 15 kilometer komen we vlak voor de top van de Rosier de club tegen. Zij hebben net hun finale gehad en zijn op weg terug naar de camping. De navigatie zegt dat het nog 30 minuten is naar John met zijn kapotte fiets. Inderdaad John, want die heeft besloten dat hij zou wachten zodat zoonlief Robby op zijn fiets verder kon.

Uiteindelijk bijna anderhalf uur na de club komen Richard, John en ik ook op de camping aan. Het leert maar weer eens dat je niet even tussendoor kunt rijden in de Ardennen. Mijn hoop dat ik nog de finale had kunnen fietsen komt dus bij lange na niet uit. Ik hoor dat Wouter van Egeraat als eerste boven kwam. Daarachter hebben Rob, Eric en Yasta nog geprobeerd hem te achterhalen maar dat is niet gelukt. Yasta wordt eerste van de club, gevolgd door Eric en Rob.

Wanneer iedereen gedoucht heeft gaan we aan tafel. Gastrenner Charel en Frenk zijn er dan niet meer bij. Eerstgenoemde was in de laatste kilometers kwijt gereden van de groep en in Spa terecht gekomen. Frenk besloot hem hier op te halen en toen hij hem gevonden had besloten ze om maar in een keer terug naar huis te rijden……

De maaltijd was prima verzorgd. Je kon kiezen uit friet met hachee of een pastamaaltijd. Er was meer dan voldoende en zodoende kon iedereen de verbruikte calorieën weer aanvullen! Daarna pakte iedereen zijn spulletjes om weer huiswaarts te rijden. Arjan, Albert en ik vertrokken als laatste omdat we nog even moesten wachten op de afrekening. De eigenaar was bijzonder coulant met de rekening want we hoefden alleen voor de aanwezige leden te betalen. De terugreis verliep ook voorspoedig en zo kwam er weer een einde aan een enerverende dag met dank aan Arjan en Rene!

Daan.

 

Ps. Ik heb een groot stuk van de fietskilometers niet met de club gereden. Indien iemand nog hierover iets wil opschrijven dan is dat erg welkom, bv het hoe en wat van de finaleklim…

 

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer