Gawege

GA TOCH WEG NAAR GAWEGE...

De zomervakantie is volop bezig maar toch trekt de clubrit van vandaag ruim 35 leden! Na de nattigheid en fikse onweersbuien van gisteren is het vandaag in ieder geval droog en de temperatuur is ook lekker te noemen. Wel hangen er volop wolken her en der die er best dreigend uitzien. Gelukkig storten ze hun natte inhoud niet over onze hoofden vandaag zodat we van prima fietsweer kunnen spreken!

De route voert ons vandaag naar bekende wegen op Beveland. Lang geleden reden we hier bijna wekelijks met onze clubritten. Rondje Krabbendijke, Rondje Waarde, voor oudere leden een begrip! Bij vertrek staan de meeste windmolens langs het kanaal stil. Ik voel toch wel wat wind en naarmate de rit vorderde gingen kwamen meer wieken in beweging. Veel stelde het allemaal niet voor overigens, wat de wind betreft. Na twee weken vakantie waarin de fiets niet een keer aangeraakt is, besluit ik om achterin de groep plaats te nemen. Wie er op kop gereden hebben is me helemaal ontgaan, mijn excuses voor al die harde werkers die het verdiend hebben om hier hun naam terug te zien!

Onderweg komen we diverse groepen wielrenners tegen. Zoals bijvoorbeeld een groep met gele shirts die wat staat te hannesen bij de afslag Rilland. In eerste instantie reden ze voor ons in dezelfde richting maar besloten ze om toch niet via Rilland te rijden. Even later zagen we ze weer terug op weg naar Waarde. Wij zigzagden toen wat over polderdijkjes richting de naamgever van de dag: Gawege. Een klein gehucht van een paar huizen tussen polders vol aardappelen en fruitgaarden.

Daarna volgde een stukje zuidwaarts richting de Westerscheldedijk waar ze ruimhartig met grind gestrooid hadden. Het blijft voor mij een raadsel waarom ze nog steeds wegen bedekken met deze steenshit? Voor ons fietsers is het in ieder geval zeer onaangenaam en zelfs gevaarlijk met kans op schuivers met vervelende wonden tot gevolg. Gelukkig is het maar een kort stukje en even later draaien we definitief oostwaarts, de weinige wind nu in de rug!

De groep is in blakende vorm. Want ondanks dat het tempo best stevig is heeft niemand problemen. Ook oud-lid Esther niet die keurig netjes voorin meerijdt. Esther wil graag weer lid worden maar twijfelde of haar conditie goed genoeg was. Volgens mij is dat geen enkel probleem! En zo rijden we even later weer Brabant in. Er wordt volop gebabbeld in het peloton, met name over de nu eindelijk losgebarsten Tour de France. De voor ons Nederlanders leuke ronde kan nog alle kanten op en wie weet staat er over een week weer eens een landgenoot in het geel in Parijs! Het zou zo maar kunnen met Steven Kruijswijk!

Op weg naar Huybergen kiezen we deze keer voor het fietspad. Direct krijgen we te maken met het dilemma waarom we hier vaak op de weg blijven: Een oudere mevrouw schikt zich een hoedje als onze grote groep haar inhaalt. Gelukkig gaat het allemaal goed maar ons clubje zit nu op een lang lint. Waarschijnlijk werd de keus om voor het fietspad te kiezen sterk beïnvloed door een aankomende politieauto?! Maar zonder verdere problemen rijden we op de splitsing af.

Een zeer groot aantal van meer dan 20 leden kiest vandaag voor de A. In eerste instantie zit ik achterin waar ik ook veel van de favorieten ontwaar. Ik twijfel even wat ik zal doen als Arjan me voorbij komt. Zonder aarzelen sluit ik in zijn wiel aan en laat me voorin afzetten. Hier is het Sjel die zoals vertrouwd op kop loopt te sleuren. In eerste instantie nog wind mee, maar na de afslag links met diezelfde wind van opzij. Daarachter is er weinig animo om met de snufferd in de wind te komen en is het wachten op de eerste aanval. Die vindt al snel plaats door, uiteraard, Denny. Ik besluit direct aan te pikken en blijkbaar denken meer er zo over zodat we al snel op een lint zitten. Als Denny zijn poging staakt valt het even stil en neem ik het stokje over.

Maar zoals een echte Markies-finale betaamt, zie ik niemand naast mij verschijnen om de snelheid hoog te houden. Misschien maar goed ook want als we rechtsaf slaan het fietspad bij Wouwse Plantage op rijden een aantal senioren op hun gemakje in de weg.... Ik besluit om henrustig te passeren en iedereen de gelegenheid te geven om dat ook op ordentelijke wijze te doen. Daarna trek ik de boel weer op gang en wacht ik maar weer af wat er komen gaat.

Nu is er even een fase dat er aangevallen wordt en het tempo lekker omhoog gaat. Zo trekt Frenk even stevig door en zie ik iedereen kijken en rekenen. Inmiddels rijden we op de Westelaarstestraat en heeft Arjan de kop gepakt. Ik laat een gaatje vallen en kijk wat er gebeurt. Jochem heeft ook goede benen en gaat op jacht naar Arjan. Zij rijden echter niet hard genoeg waardoor Huub probeert om er tussenuit te knijpen. Maar ook hem lukt het niet. De volgende die serieus aangaat is Rene. Hij slaat een gaatje en Niels probeert naar hem toe te rijden. Ik pik in bij Niels en dan zijn we met z'n drieën los. Niels kan of wil niet echt de kop nemen en daarom twijfel ik ook. Dat is natuurlijk niet slim in deze fase en dus ook wij redden het niet en gaat de groep zich opmaken voor de sprint. Ik zie Folke de sprint aangaan of is het aantrekken. Ikzelf laat lopen en hoor later dat Yasta, niet gezien in de finale, wint voor Rutger en Folke.

Daarna rijden we rustig door terug naar 't Strandhuys. Hier zitten we in een lekker zonnetje en gaan de Apple Bandits grif over de toonbank.

Daan