Den Inkel

Datum Route Chauffeur
Den Inkel

Vriens

Ludo

Uitrijroute Finale Afstand Wegkapitein
Thoolseweg Ossendrecht 90

Dongen, van

René

Ritinformatie / verslag

 

WIND OP DE OESTERDAM

Al op donderdag was er overleg binnen het bestuur: De windvoorspellingen voor het weekeinde waren dermate dat we alvast de opties bespraken. Wanneer het inderdaad zo hard zou waaien als die donderdag voorspeld, dan zouden we beter niet over de Oesterdam kunnen gaan. Gelukkig bleek al snel dat de piek van windsnelheden op de zaterdag zou vallen. Maar toch besloten we de vinger aan de pols te houden. Zondagochtendvroeg konden we besluiten om alles te laten zoals het stond op de site: Eerst de Oesterdam, daarna finale Ossendrecht met tussen door een passage door Den Inkel, voor de een een prachtig natuurgebied met leuke wandelmogelijkheden, voor de meesten onder ons het plaatselijke parcours waar in het voorjaar de trainingskoersen van TMZ plaatsvinden!

Om negen uur hadden zich 28 fietsende leden verzameld voor de rit van deze zondag. Chauffeur vandaag is Ludo die inviel voor Frenk Jr. Klasse hoor Ludo!! Het is nog steeds vakantietijd en misschien dat ook sommige leden toch nog zijn afgehaakt door de harde wind die er nog steeds staat. Aan de andere weersomstandigheden kon het niet liggen: Een bijna strakblauwe hemel en een aangename temperatuur van een graad of 18! Ritkapitein Rene voert de groep aan op weg naar Kop van ’t Hoofd en weg zijn we!

Ik hang zoals gebruikelijk achteraan de groep om daar de boel in de gaten te houden. Vanuit deze positie heb ik het gevoel dat het met de wind wel mee valt. Ook een blik op de teller leert me dat het voorin blijkbaar zo ervaren wordt. Want op de Thoolseweg bv ligt het gemiddelde ruim boven de 30 km/uur met de wind schuin op kop. Desondanks hulde aan de mannen op kop vandaag, die moesten er hard voor werken! Ik zat te ver naar achteren om goed te zien wie dat waren. In ieder geval Folke en Rene.

Via het eiland Tholen waren we al rap bij het begin van de Oesterdam. Ik was benieuwd hoe de groep hier overheen zou komen. Het tempo lag gelukkig netjes. In eerste instantie zo 27 a 28 km/uur. Dat was voor iedereen goed te doen terwijl de groep aardig compact bleef rijden. In deze fase hadden we ook nauwelijks last van tegenliggers. Na de eerste knik linksaf krijgen we nu de wind bijna pal uit de zij. Het tempo gaat iets omhoog en ligt nu constant boven de 30 km/u. Nog steeds zijn er geen problemen Na de tweede knik, nu rechtsaf gaan we zuidwaarts rijden en blijkt de wind toch zodanig dat er nu waaiers gaan ontstaan.

Vroeger zou dit tot problemen geleid hebben. Diverse leden zouden langzaam door de groep heen zakken, op het kantje gezet worden en vervolgens moeten afhaken. Van dat alles is nu absoluut geen sprake. Op de eerste plaats omdat de meesten goed in conditie zijn maar op de tweede plaats, misschien wel belangrijker, dat er diverse leden extra waaiertjes vormen om minder sterke leden uit de wind te houden. Ik zie Huub veel werk verrichten maar ook Johan en Denny! Terwijl vooraan Folke nog steeds op de eerste rij zit en ook Reinier daar zijn verantwoordelijkheid neemt. Excuses aan al die ik nu vergeet….

Na de dam koersen we verder westwaarts, en dat is dus verder wind tegen, richting Waarde. Om hier te komen passeren we dit dorpje eerst ten noorden en ronden dan even verder via Den Inkel om weer terug oostwaarts te gaan, eindelijk de wind mee krijgend. Tot mijn verbazing gaat de gashendel nu niet vol open maar wordt er nog steeds heel beheerst en rustig gekoerst. En voor we het weten zijn we al bij de splitsing aan gekomen…

Ongeveer de helft van de leden kiest voor de A. Dat betekent een extra lusje, en dus weer even wind tegen, om wat ruimte met de B te creëren. Hier zie ik dat Niels al los rijdt. (In eerste instantie denk ik dat het Yasta is. Na al die tijd haal ik hem met Eric en Niels nog regelmatig door elkaar…) Misschien nog ten overvloede: De A-finale begint pas wanneer we weer terug op de Zimmermanweg opdraaien! Dit is met opzet omdat die bocht compleet onoverzichtelijk is en we hier niet op finalesnelheid doorheen willen gaan! In het vervolg dus aub pas hier aangaan!

Direct na het echte begin van de finale besluit Eric naar zijn broer te springen. Jan Kees reageert attent en verder laat iedereen lopen. Ikzelf heb besloten om het gewoon aan te kijken. De finale Ossendrecht is een lange finale….. Voor ons zien we Eric en Jan Kees aansluiten bij koploper Niels. Intussen gebeurt er bij de achtervolgers niet zo heel veel. Het is Huub die in zijn eentje het tempo niet te ver laat weg zakken en even later voert hij dat tempo steeds verder op. Schoonpa zit netjes bij hem in het wiel met daarachter Folke en Yasta. Ik vraag me af wat er vooraf afgesproken is en zit met een dubbel gevoel achterin.

Lang de tijd heb ik niet om te dubben. Al na drie kilometer kan Denny zich niet meer inhouden en spuit hij er vandoor. Folke en Yasta reageren vrij direct en even later doet Johan dat ook. Ik realiseer me dat ik heel ver van achteren zit maar ook dat als ik nu niet reageer ik de slag zeker zal missen. Dus ga ik ook uit het zadel en kost het me de nodige moeite om langs de groep te komen. Met name Rene komt naar buiten zetten en verspert me bijna de weg. Het kost wat extra kracht maar even later ben ik vol gefocust op het achterwiel van Johan bijna 100 meter voor me. Wat het nog moeilijker maakt is dat Johan op zijn beurt weer op jacht is naar Folke en Yasta die op hun beurt weer op zoek zijn naar het achterwiel van Denny!

Voor me zie ik de vier achtervolgers bij elkaar komen terwijl ik nog tegen een gat van zo’n 50 meter aankijk. Ik hoop dat het samensmelten voor me voor een kleine aarzeling zal zorgen. Ik rijd nu al meer dan een minuut tegen de 55 km/u(!) en mijn motortje begint toch echt te haperen. De aarzeling komt er inderdaad en mijn vrees voor een heuse chasse patate is gelukkig ongegrond. Opgelucht neem ik mijn plaatsje in het laatste wiel in en neem even de tijd om mijn hartslag te laten zakken. Deel een van de missie zit erop, ik zit in de achtervolgende groep!

Nu begint deel twee, het binnenhalen van de koplopers. Die zijn we al aardig genaderd maar desondanks rijden die nog steeds goed door. Mijn vier kompanen blijven netjes draaien en zodra ik weer bij machte ben doe ik ook mijn deel. Nog voor de brug hebben we ze terug gepakt en zijn we dus met acht man op kop. Nu volgt een fase van wat lagere snelheden en wat aftasten. Volgens mij is bij een aantal het frisse er al wel af. Mijn benen voelen goed aan en ik schuif makkelijk op naar voren en voor ik het weet zit ik los? Folke is attent en zit even later in mijn wiel terwijl iets later ook Niels (waarvan ik dan nog steeds denk dat het Yasta is) aansluit. Maar beiden rijden niet overtuigend mee.

Ik vraag me af wat er aan de hand is? De leuke voorsprong die we hadden begint behoorlijk te slinken en dus zet ik maar weer aan. We passeren inmiddels de A4 en ik besluit dat mijn aflossing lang genoeg heeft geduurd. Ik houd in en het duurt even voor Folke en Niels me voorbij komen. Ik kijk op mijn teller en zie dat we dan 30 km/uur rijden (wind mee!!). Ik ontplof bijna en vraag beide heren waarom ze niet doorrijden? Dan zet ik maar weer aan. Even later kijk ik om en zie dat beiden nu wel snelheid kunnen maken. Met de rest van de bups in het wiel sluiten ze weer aan en ik laat balend lopen. Jammer maar helaas.

Het gaat dus uitlopen op een sprint. Daarin heeft Yasta geen enkel probleem met Niels en Johan. Yasta jaagt zijn snelheid op tot 59 km/uur en passeert daarmee Niels ruim voor de streep. Johan pakt de derde plek. Daarachter hobbelt de rest ook binnen en rijden we even later gezamenlijk weer terug naar Bergen.

Daan

 

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer